Πολλοί ιδιοκτήτες μικρών ζώων ρωτάνε : «Χαλάνε» τα δόντια του σκύλου και της γάτας;
Η απάντηση είναι απλή. Ναι «χαλάνε», αν δεν υπάρχει η κατάλληλη φροντίδα.
Στην καθημερινή κτηνιατρική πράξη η πιο συχνή νόσος του στόματος που συναντάται είναι η περιοδοντική νόσος.
Η περιοδοντική νόσος είναι μια χρόνια βακτηριακή φλεγμονή που προσβάλλει τα ούλα και τη γνάθο. Η κύρια αιτία της νόσου είναι η οδοντική πλάκα (μια κολλώδης άχρωμη ταινία η οποία σχηματίζεται σταθερά πάνω στα δόντια και τα ούλα).
Η πιο ήπια μορφή της νόσου είναι η ουλίτιδα. Τα ούλα γίνονται ερυθρά οιδηματώδη (πρησμένα) και ματώνουν εύκολα.
Υπολογίζεται ότι ως την ηλικία των τριών ετών το 70 -80% των κατοικίδιων μας θα αναπτύξει κάποιου βαθμού περιοδοντική νόσο. Το πιο κοινό σύμπτωμα της περιοδοντικής νόσου είναι η δυσοσμία της στοματικής κοιλότητας, η οποία σε καμία περίπτωση δεν είναι φυσιολογική στο σκύλο και στη γάτα.
Η περιοδοντίτιδα οδηγεί στην ελλιπή στήριξη του δοντιού με αποτέλεσμα το δόντι να αποκτά κινητικότητα και τελικά να αποκολλάται από την θέση του και να ακολουθεί η απώλειά του.
Η περιοδοντική νόσος δεν προκαλεί μόνο δυσοσμία και απώλεια των δοντιών. Επηρεάζει την γενικότερη κατάσταση της υγείας των ζώων. Το ήπαρ, οι νεφροί και η καρδιά, είναι συνήθως τα όργανα που μπορεί να προσβληθούν από τα βακτήρια τα οποία πολλαπλασιάζονται στα σημεία που αναπτύσσεται η περιοδοντική νόσος.
Η πρόληψη της περιοδοντικής νόσου είναι απαραίτητη. Περιλαμβάνει τον εξειδικευμένο οδοντιατρικό καθαρισμό (αποτρύγωση) και την φροντίδα στο σπίτι για την αφαίρεση της οδοντιατρικής πλάκας.
Μετά την αφαίρεση της πέτρας, μέσα σε λίγα λεπτά αρχίζει η επανεμφάνιση της οδοντιατρικής πλάκας και η δημιουργία εκ νέου του προβλήματος. Είναι λοιπόν απαραίτητη η φροντίδα στο σπίτι για να διατηρήσουμε τα δόντια σε καλή κατάσταση για όσο το δυνατόν μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα.
Η φροντίδα στο σπίτι περιλαμβάνει το καθημερινό βούρτσισμα των δοντιών με ειδικές οδοντόκρεμες για τα ζώα (δεν αφρίζουν).Το βούρτσισμα των δοντιών θα πρέπει να ξεκινάει από πολύ μικρή ηλικία. Ιδανική ηλικία είναι αυτή που το ζώο έχει ακόμα τα νεογιλά δόντια. Σ αυτή την ηλικία τα ζώα είναι πιο δεκτικά στην ψηλάφιση του στόματος εκ μέρους του ιδιοκτήτη με αποτέλεσμα το ζώο να συνηθίζει την διαδικασία και να γίνεται ανεκτικό στο βούρτσισμα.
Σε ζώα μεγαλύτερης ηλικίας ή σε ζώα δύστροπα που δεν ανέχονται το βούρτσισμα μπορούν να χρησιμοποιηθούν προϊόντα εμπορίου που εν μέρει αντικαθιστούν το βούρτσισμα. Υπάρχουν ειδικές τροφές, μπάρες και χημικές ουσίες που μπορούν να προστεθούν στο νερό και βοηθούν σε κάποιο βαθμό στην μείωση της οδοντικής πλάκας. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζονται οι χημικές ουσίες που προστίθενται στο νερό που σε περιπτώσεις μη ορθολογικής χρήσης μπορεί να οδηγήσουν στην τοξίκωση του ζώου.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι για την φροντίδα των δοντιών είναι απαραίτητη η συνεργασία του κτηνιάτρου με τον ιδιοκτήτη του ζώου ώστε να επιτύχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα.
